Waar wil jij op terugkijken in je leven?

Een leven, leven in je ware essentie (wie je daadwerkelijk bent).
Een leven vol liefde en blijdschap.
Een leven waarin jij de leiding neemt.
Een leven waarbij je je niet laat afleiden door spullen.
Een leven waarbij je je niet laat afleiden door mening van anderen.
Een leven waarbij jij in vrijheid leeft.
En dus zou jij dan een leven willen hebben, die geënt is op veiligheid, vrijheid en vervulling?
Een leven dicht bij de natuur?
Een leven in onvoorwaardelijke liefde?
Een leven in gezonde verbinding met jezelf en daarmee met anderen?
Een leven waarin JIJ zelf de belangrijkste persoon bent?
Een leven waarin JIJ jouw potentieel ten volle benut?
Een leven volgens JOUW eigen zielsverlangens, behoeften en waarheid?
Zij leert ons te geloven, dat je pas iemand bent:
– wanneer je een bepaald niveau aan opleiding hebt.
– wanneer je die bepaalde functie hebt.
– wanneer je spullen bezit.
– wanneer je je werk prioriteit geeft boven jezelf en alles wat je lief is.
– wanneer je structureel over je grenzen laat gaan.
– wanneer je altijd beschikbaar bent voor alles en iedereen.
– wanneer je altijd in de “doe-stand” staat.
– wanneer je geen gevoelens en emoties toont.
Het is een nationale, zo niet wereldwijde, conditionering, die ons laat geloven dat we telkens meer en meer moeten.
En telkens als we hier gehoor aan geven, verliezen we een stukje bij beetje onze ware natuur.
We passen ons aan. Leven ons leven vanuit verwachtingen die anderen van ons hebben.
Vanuit overtuigingen die we onszelf opleggen.

Wat wil JIJ nou eigenlijk?
Het lijkt zo’n simpele vraag, maar eigenlijk stelt nooit iemand jou deze vraag.
Daarom stel ik ‘m.
Onze huidige samenleving is er namelijk niet op gemaakt om te leven vanuit liefde en overvloed, ons gelukkig te maken en gezond te houden. Zij is gericht op angst, prestatie en een tekort. Alles moet altijd meer en meer zijn. Want als we presteren, horen we erbij.